รจ. ๔๕ จันทร์รำพึง ตัด
รจ. ๔๕ จันทร์รำพึง “ เธออยากเห็นมันล่ามโซ่พี่หรือ ” “ ไม่ครับ ไม่อยาก .. อย่าพูดแบบนั้นสิครับ ” “ ก็เธอ —” “ ไม่ฟังครับ หมดเวลาคุยธุระแล้ว ” เจ้าจันทร์แสร้งเหยียดยิ้มแม้จะเจ็บปวดในหัวใจอย่างหาที่สุดไม่ได้ แค่คิดว่าวันหนึ่งคนพี่จะต้องยอมศิโรราบให้พลเอกเภกฐ์จับใส่ปลอกคอล่ามโซ่ใช้เป็นเครื่องมือยกระดับอำนาจทางการเมืองยิ่งเจ็บใจ น้องพรมจูบกรอบหน้าแผ่วเบาก่อนที่จะยืดตัวขึ้นให้ยอดอกเล็กอยู่พอดีกับริมฝีปากสามี ปากหยักฉกเอายอดอกสีชมพูระเรื่อข้างขวาเข้าปากก่อนลงลิ้นเลียเรียกเสียงครางจากภรรยาได้เป็นอย่างดี เจ้าจันทร์วางแขนคล้องรอบลำคอสามี ส่วนมือข้างที่ว่างยกขึ้นมาปิดริมฝีปากกระจับเจ่อ เรือนกายงามอ่อนไหวแอ่นโค้งเป็นพัก ๆ แต่จะเกร็งค้างก็ต่อเมื่อคนพี่กระหวัดเลียตุ่มไตชูชันระรัว เสียงเฉอะแฉะดังคลอกับเสียงคร่ำครวญของคุณแม่ลูกสอง มังกรใหญ่คำรามในลำคอปากก็ดูดนมภรรยาอย่างตะกละตะกลาม เขาล้วงมือเข้าไปเคล้นคลึงบั้นท้ายกลมกลึงใต้กางเกงชั้นใน นิ้วเรียวยาวกรีดตามร่องก้นก่อนบิก้อนเนื้อนุ่มให้แยกออกจากกันแล้วแตะเข้าที่ปากทางสวาท ตำแหน่งที่มีเพียงพันกรคนเด