รจ. ๔๕ จันทร์รำพึง ตัด

รจ. ๔๕ จันทร์รำพึง

     “เธออยากเห็นมันล่ามโซ่พี่หรือ”

     “ไม่ครับ ไม่อยาก.. อย่าพูดแบบนั้นสิครับ”

     “ก็เธอ—”

     “ไม่ฟังครับ หมดเวลาคุยธุระแล้ว”

     เจ้าจันทร์แสร้งเหยียดยิ้มแม้จะเจ็บปวดในหัวใจอย่างหาที่สุดไม่ได้ แค่คิดว่าวันหนึ่งคนพี่จะต้องยอมศิโรราบให้พลเอกเภกฐ์จับใส่ปลอกคอล่ามโซ่ใช้เป็นเครื่องมือยกระดับอำนาจทางการเมืองยิ่งเจ็บใจ น้องพรมจูบกรอบหน้าแผ่วเบาก่อนที่จะยืดตัวขึ้นให้ยอดอกเล็กอยู่พอดีกับริมฝีปากสามี

     ปากหยักฉกเอายอดอกสีชมพูระเรื่อข้างขวาเข้าปากก่อนลงลิ้นเลียเรียกเสียงครางจากภรรยาได้เป็นอย่างดี เจ้าจันทร์วางแขนคล้องรอบลำคอสามี ส่วนมือข้างที่ว่างยกขึ้นมาปิดริมฝีปากกระจับเจ่อ เรือนกายงามอ่อนไหวแอ่นโค้งเป็นพัก ๆ แต่จะเกร็งค้างก็ต่อเมื่อคนพี่กระหวัดเลียตุ่มไตชูชันระรัว

     เสียงเฉอะแฉะดังคลอกับเสียงคร่ำครวญของคุณแม่ลูกสอง มังกรใหญ่คำรามในลำคอปากก็ดูดนมภรรยาอย่างตะกละตะกลาม เขาล้วงมือเข้าไปเคล้นคลึงบั้นท้ายกลมกลึงใต้กางเกงชั้นใน นิ้วเรียวยาวกรีดตามร่องก้นก่อนบิก้อนเนื้อนุ่มให้แยกออกจากกันแล้วแตะเข้าที่ปากทางสวาท

     ตำแหน่งที่มีเพียงพันกรคนเดียวได้ครอบครอง

     ร่างกายตอบสนองต่อสิ่งเร้าในทันทีที่คนพี่กดนิ้วโป้งบดคลึง รอยจีบสีหวานขมิบรับก่อนที่เจ้าของจะอ้าปากกัดลงบนไหล่สามี แม่หงส์งามส่งเสียงครางหวีดหวิวเมื่อนิ้วแทรกเข้าไป ผนังอุ่นด้านในบีบรัดนิ้วมือทั้งสองหากแต่มันไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดแม้แต่น้อย เคยผ่านการร่วมรักกับสามีมาแล้วนักต่อนักเหลือก็แต่ความเสียวกระสันเท่านั้นที่ยังคงอยู่

     เทียบกับขนาดของคุณกรแล้ว.. นิ้วมันเล็กไปด้วยซ้ำ

     เคยเจอของใหญ่กว่านี้

     กางเกงสแลคถูกถอดออกไปกองไว้กับพื้นพร้อมชั้นในสีเข้มขณะกระตุ้นอารมณ์ภรรยาด้วยนิ้ว เจ้าจันทร์หนีบขา แกนกายแข็งขืนถูกับแกนกายใหญ่เด้งชี้หน้า ตัวสะท้านเมื่อสามีหงายนิ้วแล้วเคลื่อนที่เป็นวงกลมก่อนจะค่อย ๆ ขยับออกแล้วยกขึ้นมาดู พันกรถูนิ้วมือไปพร้อมกับจ้องมองชั่วครู่ ริมฝีปากหยักกระซิบเสียงทุ้มแผ่วข้างใบหูขาว

     “เธอตั้งใจจะมีอะไรกับพี่อยู่แล้วอย่างนั้นหรือ”

     ล้างรอไว้แล้วนี่.. เก่งเสมอเลยนะ

     คุณแม่ลูกสองปั้นสีหน้าไม่ถูกหลังโดนสามีจับได้ว่าเขานั้นได้เตรียมพร้อมร่างกายรอต้อนรับอีกฝ่ายกลับบ้าน ใบหน้าพริ้มเพราแดงซ่านลามไปยันหูผละออกจากไหล่กว้าง เจ้าจันทร์ขยับลงจากตักแล้วคลานไปนั่งปลายเตียง มือเล็กเกี่ยวรั้งกางเกงชั้นในสีเทาหม่นค้างมันไว้ที่ข้อเท้าซ้ายมีกำไลทองติดกระดิ่งเช่นของลูกน้อย น้องชันขาทั้งสองข้างขึ้นแล้วแยกมันออกจากกันเผยให้เห็นรอยจีบรอบทางสวาท มันกระตุกเชิญชวนมังกรตัวเขื่องถือดีชี้หน้าเขาไม่เลิก

     อุณหภูมิในห้องเย็นเพราะพัดลมเพดานกำลังทำงาน แต่พันกรกลับเหงื่อแตกพลั่กโซมตัว มือหยาบกร้านปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวแล้วแหวกสาบเสื้อออกจากกันก่อนจะเคลื่อนย้ายมือขึ้นมาลูบสัมผัสยอดอกของตนเองบ้าง อีกข้างกุมช่วงลำแกนกายใหญ่ขยายตัวเต็มที่ไว้พลางชักรูดท่อนเนื้อเป็นจังหวะช้าเนิบ

     นัยน์ตาสีนิลรุ่มร้อนมองภรรยาผิวขาวเนียนลออสวมแว่นสายตาทรงกลม บนกายงามมีน้ำมีนวลยังมีเสื้อเชิ้ตสีฟ้าเข้มโดนปลดกระดุมออกเกือบหมดเหลือแค่สองเม็ดนับจากข้างล่าง และเนคไทสีเลือดหมูที่เจ้าตัวพาดมันไว้ข้างหลัง นิ้วเรียวกำลังแหวกรอยจีบออกจากกัน ดวงตาสีอำพันหวานฉ่ำช้อนมองสามีคล้ายต้องการออดอ้อน

     “ไม่ได้เจอกันร่วมเดือนพี่กรยังคิดถึงจันทร์ขนาดนี้ แล้วถ้าเราไม่ได้เจอกันเป็นปี.. พี่กรจะไม่คลั่งตายเลยหรือครับ”

     แกนกายของคุณกรกำลังร้อนเร่า มันคิดถึงทางสวาทของแม่หงส์ตัวนี้แทบขาดใจ

     แค่มองด้วยตาก็รู้แล้วมันคิดถึงตอนที่เขาขมิบตอดถี่ระรัว คิดถึงตอนที่เขาโยกไหวบนกายแกร่ง และคิดถึงตอนที่ปล่อยความกำหนัดใส่ตัวเขาทุกหยาดหยด

     พันกรไม่อาจมองลึกเข้าไปถึงด้านในแต่หนึ่งสิ่งที่เขารู้คือภายในกายของเจ้าจันทร์นั้นนุ่มอุ่น ตอดรัด และคับแน่น จริงอย่างที่น้องกล่าว หากไม่ได้เจอหน้ากันแรมปีเขาคงคลั่งตาย จะใช้ชีวิตอยู่ได้อย่างไรหากต้องพรากจากภรรยา ไม่ได้สวมกอด ไม่ได้พร่ำบอก ไม่ได้จูบปาก และไม่ได้โถมกายใส่จนกว่าปล่อยน้ำคาวโลกีย์

     กลายเป็นคนรักเมียขนาดนี้ได้ยังไงกัน

     เจ้าจันทร์เธอมันร้าย..

     ทว่ายังไม่ทันที่สามีจะได้พูดตอบเจ้าจันทร์ก็คลานเข่าเข้ามาอยู่กลางหว่างขาชายหนุ่ม น้องช้อนดวงตากลมสวยแฝงความซุกซนไว้ข้างในนั้นก่อนที่จะค่อย ๆ แลบลิ้นออกมาแตะลงบนช่วงลำคอของแกนกายใหญ่แล้วแนบลิ้นชื้นถูตั้งแต่โคนจรดปลายเคลื่อนต่ำลงมาถึงอัณฑะทำพันกรคิ้วกระตุกหรี่ตาลงเล็กน้อยพร้อมครางเครือในลำคอ ร่างสูงวางมือพักไว้บนศีรษะทุยแล้วเมียงมองริมฝีปากสีแดงระเรื่อบรรจงจูบท่อนเอ็นใหญ่อย่างนุ่มนวลราวกับกลัวว่ามันจะเจ็บช้ำ

     “ชอบไหมครับ.. อยากให้อมลึกมากกว่านี้ไหม” เจ้าจันทร์เอียงปรางแก้มซับสีเลือดฝาดเคล้าคลึงแกนกายในอุ้งมือ

     “ลึกสุดลำเลยจะได้ไหมคนเก่ง” พันกรสอดประสานสายตากับภรรยาผ่านแว่นทรงกลม เขาไม่อยากให้เจ้าจันทร์ถอดมันออกเลยเพราะมันช่วยให้คุณแม่ลูกสองสวยมากขึ้นไปอีกหลายเท่าตัว

     “ได้ครับ แต่ช่วยเสร็จในปากจันทร์ทีนะครับ” เขาพูดพลางแลบลิ้นเลียกลีบปากอิ่มก่อนจะก้มลงไปจูบหน้าท้องแกร่งมีมัดกล้ามเรียงตัวสวยแล้วเงยหน้ามองใบหน้าคมคร้าม “อยากลองรสชาติเจ้าพ่อเยาวราชหลังบวชเรียนมาแล้วน่ะครับ”

     “เธอเป็นแม่ศรีเรือนในครัว แต่เป็นอีตัวบนเตียงอย่างนั้นสินะ”

     “ที่เมียเป็นได้ขนาดนี้ก็เพราะผัวสอนมาเองกับมือ ไม่ภูมิใจหรือครับ”

     “ภูมิใจสิ ภูมิใจที่ของพี่..” มือหนาคว้าเข้าที่แกนกายตนเองก่อนจะจับมันถูไปไถมาบนกลีบปากภรรยา “มันทำให้เธอลุ่มหลงถึงขนาดนี้”

     ชายที่ไม่สามารถฝึกปรือเมียให้เชี่ยวชาญช่ำชองเรื่องบนเตียงได้ถือเป็นชายผู้ไม่ประสบความสำเร็จในการเป็นผัว เมียคนเดียวยังสอนไม่ได้แล้วจะไปสอนใครเขา เจ้าจันทร์เมื่อหลายปีที่แล้วยังเป็นผ้าขาวที่ถูกเขาสาดสีแดงใส่ แต่ปัจจุบันน้องกลายเป็นคนสาดสีแดงใส่เขาไปเสียแล้ว

     สีหน้าแช่มชื่นบ่งบอกว่ากำลังมีความสุขยามที่ได้ครอบครองมังกรใหญ่ คุณครูเจ้าจันทร์ของเด็ก ๆ ผงกศีรษะขึ้นลงอมท่อนเอ็นเป็นจังหวะรวดเร็วสลับเชื่องช้า แม้คนพี่จะคายพิษรักออกมาบ้างเป็นบางส่วนแต่เจ้าจันทร์ไม่นึกรังเกียจ น้องกลืนน้ำกามรสคาวทุกหยาดหยดก่อนจะเอียงใบหน้าเล็กน้อยแล้วเล็มเลียบริเวณอัณฑะ

     โดนจู่โจมจุดอ่อนไหวไม่ให้ทันตั้งตัว พันกรครางเสียงแผ่วยกขาขึ้นมาพาดไว้บนหลังภรรยาเร็วพลัน น้องอมทุกสัดส่วนความเป็นชายไม่เว้นแม้แต่ตรงพวงสวรรค์ มือหยาบกร้านกดศีรษะภรรยาเอาไว้พลางชำเลืองสายตามองลูกน้อยในเปล และบนเตียงเดี่ยวที่อยู่ห่างจากเตียงหลังกว้างไม่กี่คืบ

     แก้วตาดวงใจของพ่อ และแม่ยังคงนอนหลับพริ้มฝันดีไปถึงไหนต่อไหนในขณะที่พ่อแม่กำลังปรนเปรอร่างกายของกัน และกัน เจ้าจันทร์เปลี่ยนมากระหวัดลิ้นเลียยอดอกสีเข้มของคนพี่บ้าง ตั้งแต่กลับมาเพิ่งจะสังเกตว่าผิวกายชายหนุ่มเข้มขึ้นเป็นกองสาเหตุคงจะมาจากการตากแดดตากลมตอนออกบวชหนึ่งเดือนเต็ม แต่กระนั้นไม่ได้ลดทอนความหล่อเหลาลงแม้แต่น้อย ซ้ำยังช่วยขับให้ผู้ชายคนนี้มีเสน่ห์เพิ่มอีกเป็นร้อยเท่าพันทวี

     ผิวกายสีแทนเข้มตัดกับผิวขาวดุจกลีบดอกมะลิได้ดี

     คุณกรทำเมียมีอารมณ์อีกแล้ว..

     หัวใจมันทนไม่ไหวอยากจะได้อยากจะครอบครองเสียตอนนี้ เจ้าจันทร์แสนดื้อดึงชักรูดแกนกายในอุ้งมือนุ่มไปพร้อมพินิจพิจารณาดวงหน้าสามีก่อนจะพร่ำเรียกด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

     “พี่.. พี่กร”

     “อืม”

     “จันทร์คิดถึง”

     เส้นความอดทนขาดผึงเมื่อความคิดถึงถูกเปล่งออกมาจากริมฝีปากอิ่มเอิบ ชายหนุ่มรุกจูบภรรยาอย่างดูดดื่ม และดุเดือดไปในคราเดียวกัน เขาต้อนให้คนตัวเล็กกว่านอนราบลงกับเตียงก่อนที่ริมฝีปากของทั้งคู่จะแยกออกจากกัน มือหยาบกร้านพลิกตัวภรรยาให้นอนคว่ำหน้าแล้วสอดมือรองหน้าท้องช้อนขึ้นมาเล็กน้อย เจ้าจันทร์กระดกบั้นท้ายกลมกลึงเด้งสู้มือบดเบียดแกนกายพลางส่งมือเล็กมาจับมังกรตัวเขื่องหมายจะสอดมันเข้าไปในช่องทางรักที่พรักพร้อม

     ชายหนุ่มแยกขานั่งคร่อมอยู่บนก้นภรรยาช่วยประคับประคองแกนกายจ่อที่ปากทางสวาทแต่ไม่ได้แทรกมันเข้าไปทั้งลำในทันที พันกรเลือกที่จะค่อย ๆ โยกเอวเคลื่อนแกนกายเข้าไปรุกล้ำร่างกายภรรยาแค่ช่วงหัวหยักเท่านั้นแล้วดึงมันกลับออกมา

     “อึก.. ฮึกก อื้อออ พี่..”

     เจ้าจันทร์กำขยำผ้าปูที่นอนหนักสลับเบาแล้วครางเครือในลำคอเสียงผะแผ่ว คนพี่ทำแบบนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าสาละวนอยู่แค่ปากทางไม่ยอมดันเข้ามาจนสุดเสียที หงุดหงิดจนอยากจะร้องไห้แต่ทำได้แค่เบะปากคว่ำกลั้นก้อนสะอื้น เป็นความผิดของเขาเองที่แสดงออกให้อีกฝ่ายเห็นว่าต้องการมากเพียงใด

     ยิ่งต้องการคุณกรก็ยิ่งกลั่นแกล้ง

     ร่างสูงหลุบตามองคนใต้การควบคุมแล้วเหยียดยิ้มพออกพอใจที่สามารถปั่นหัวเจ้าจันทร์ได้สำเร็จ น้องตัวสั่นสะท้านคอยแต่จะยกสะโพกขย่มแกนกายเขาทั้งที่ตัวเองนอนคว่ำหน้าอยู่แท้ ๆ พันกรถอดเสื้อเชิ้ตชุ่มเหงื่อออกจากกายแกร่งแล้วโน้มกายลงเล็กน้อยวางมือทั้งสองข้างไว้ข้างไหล่เล็กแคบ

     “ฮืออ.. ฮึก ๆ จะแกล้งกันไปถึง.. อึก เมื่อไรครับ”

     เกิดความทรมานแบบไม่เก็บอาการถึงขั้นสะอื้นไห้ทำใจสามีร่วงไปกองอยู่ที่เท้า พันกรบรรจงจูบหลังศีรษะปลอบประโลม ไม่ได้คิดเลยว่าน้องจะร้องไห้ออกมา เข้าใจแล้วว่าความคิดถึงมันอันตรายกับหัวใจมากจริง ๆ

     “ลุกขึ้นมาสิ” เขากล่าวขณะจับไหล่เล็กเอาไว้

     เจ้าจันทร์ใช้แขนเสื้อเช็ดน้ำตาแล้วจึงจะค่อย ๆ หยัดกายนั่งทับขาตัวเองยกก้นขึ้นโน้มตัวไปด้านหน้าแล้ววางสองมือค้ำยันพื้นเตียง ผนังนุ่มอุ่นบีบตัวอีกครั้งในทันทีที่คนด้านหลังโยกเอวดันแกนกายเข้ามาเกือบสุดลำ ในวินาทีนั้นเหมือนหัวใจได้ถูกเติมเต็มหยาดน้ำตาแห่งความสุขสมพรั่งพรู เจ้าจันทร์สูดปากครางเสียงสั่นเอี้ยวหน้าขอจูบหวาน ๆ จากสามี

     “อึ๊ก! อื้อออ อ๊ะ.. จะ.. จูบ พี่กรจูบ”

     “ฮืม.. อืม”

     ฝ่ามือหยาบกร้านจับมีดจับปืนมาทั้งชีวิตทว่าตอนนี้ได้จับเนินเนื้อนุ่มมียอดปทุมชูเต็งมันดีกว่าจับอาวุธเป็นไหน ๆ พันกรบีบขยำอกน้องไปพร้อมกับกระทุ้งความเป็นชายเข้า และออกตามที่ใจปรารถนา แต่ไม่อาจส่งเสียงครวญครางได้เพราะเกรงว่าจะเป็นการรบกวนลูกน้อย

     เรียวปากหยักลึกวนเวียนจูบปรางแก้ม และขมับคนงามในอ้อมแขนเป็นระยะ เสียงหน้าขาตีกระทบบั้นท้ายอวบดังกลบเสียงครวญครางเบาหวิว เจ้าจันทร์กัดริมฝีปากแทบจะเป็นเส้นตรงแต่กระนั้นยิ่งเขากลั้นมาเท่าไรคนพี่ก็ยิ่งอัดกระแทกท่อนเอ็นใหญ่เข้ามาหนักเท่านั้น

     จุก.. จุกท้อง

     “อึ๊! อ๊า พี่กรอย่ากด.. อ๊ะ ๆๆ ทะ.. ท้อง” เจ้าจันทร์รีบตะปบมือหนาที่กดย้ำบริเวณท้องน้อยของเขา มันไม่ใช่แค่เสียวซ่านแต่มันอึดอัดคับแน่นเหมือนจะหายใจไม่ออก

     คนใจร้ายไม่ยอมฟังซ้ำยังปิดปากน้องด้วยริมฝีปากชื้นของตัวเอง พันกรสอดลิ้นเข้าไปสำรวจโพรงปากแฉะพลางกระหวัดเกี่ยวลิ้นเล็กของภรรยาไล่ต้อนจนน้องต้องร้องท้วง คนตัวเล็กกว่าโดนกระแทกจากทางด้านหลังหัวสั่นหัวคลอนขมิบช่องรักตอบรับไม่ไหว ไหนจะโดนบีบขยี้ที่ยอดอกทั้งสองข้างจนมันแดงช้ำอีก

     เล่นแรงเกินไปแล้ว

     พันกรลดมือลงจากหน้าอกแล้วเท้าไปด้านหลังกระดกสะโพกสอบกระทุ้งความกำหนัดใส่น้องตามแรงอารมณ์ที่โหมกระพือ เจ้าจันทร์เองก็ไม่ยอมพ่ายขย่มสะโพกผายใส่แม้จะเสียวซ่านจนน้ำตาไหลออกทางหางตาก็ตามที น้องกัดหลังมือตัวเองฝากรอยฟันเอาไว้ขณะชำเลืองสายตามองลูกน้อย

     ยังไม่ตื่น.. เด็ก ๆ ยังไม่ตื่น

     หากค้างอยู่ท่าเดิมนาน ๆ รสชาติของการร่วมรักมันจะจืดชืดไปโดยปริยาย พันกรอนุญาตให้คุณแม่ลูกสองขึ้นมาควบคุมจังหวะในขณะที่ตัวเองนอนราบหลังแนบเตียง มือหนากอบกุมหน้าอกบางไว้ปล่อยให้ภรรยาควบเอวประดุจขี่ม้าก็ไม่ปาน มองจากมุมของคนที่ทำแค่เพียงนอนครางจะเห็นทุกสิ่งอย่างชัดเจน ปากทางรักที่เคยเป็นรอยจีบตอนนี้กลับเรียบตึง มันดูดกลืนแกนกายของเขาอย่างบ้าคลั่ง ถอกเอาหนังร่นลงมาเกือบถึงโคน

     เสียวฉิบหาย

     “อาห์ ซี๊ดด ฮา..”

     “อ๊ะ โอ้ย.. แฮ่ก ๆ พี่.. หน่วงใน อื้อออ ในท้อง.. อึก”

     คุณแม่ลูกสองพร่ำฟ้องสามีน้ำตารื้นคิ้วลู่ตกน่าสงสารไม่หยอก แต่ไม่ยอมหยุดขย่มขึ้นลงการกระทำสวนทางกับคำพูดนัก เจ้าจันทร์กลายเป็นเด็กขี้อ้อน และขี้ฟ้องไปในคราเดียวกันตั้งแต่รู้ว่าไม่นานเราสองต้องแยกจากกันอีกครั้ง ไม่เคยจะทำใจได้เลยสักครั้งแต่คนพี่มีเหตุผลเสมอ และเป็นเหตุผลที่เขาไม่สามารถค้านได้

     หนึ่งเดือนที่ไม่ได้สัมผัสส่งผลให้การร่วมรักนั้นหนักหน่วง เจ้าจันทร์ยกสะโพกขึ้นจนแกนกายแทบจะหลุดออกจากช่องทางรักแล้วกดสะโพกลงมาช้าเนิบ เนคไทสีเลือดหมูห้อยต่องแต่ง นิ้วเรียวทั้งสิบสอดประสานเข้ากับนิ้วยาว ๆ แล้วกระชับจับไว้แน่น ส่งสายตาหวานฉ่ำเคลือบความเจ็บปวดไปให้พญามังกร

     “จะทำแบบนี้.. จริง ๆ หรือครับ”

     มันไม่มีวิธีที่ดีกว่าการเสียสละตัวเองแล้วหรือ

     “เธอจะรอพี่ไหม” พันกรไม่ตอบแต่เลือกที่จะถามภรรยากลับ

     “ไม่ ฮึก.. ไม่รู้สิครับ” น้องสั่นศีรษะเบา ๆ

     ร่างสูงคิ้วกระตุกฉับพลัน "ทำไมพูดแบบนั้น"

     เจ้าจันทร์ขยับสะโพกหมุนควงเป็นครึ่งวงกลม เล็บจิกหลังมือคนพี่จนเป็นรอยลึก ปากอิ่มขยับพร่ำพูดประชดประชันตามประสาคนกำลังน้อยใจ

     "ตอนที่อยู่ในนั้น.. พี่กรอาจจะได้การ์ดงานแต่งของจันทร์กับสามีคนใหม่ก็ได้ครับ"

     พันกรพ่นลมหายใจหนัก ๆ ก่อนที่จะคลายมือที่จับกับน้องออกเพื่อไปยกบั้นท้ายอวบให้ลอยขึ้น เขาจ้องลึกเข้าไปในดวงตาสีเหลืองอำพัน

     "เจ้าจันทร์ พี่ไม่อยากเห็นเธอร้องไห้"

     "ไม่มีใครทำให้จันทร์ร้องไห้ได้มากเท่าพี่.."

     "พี่ไม่อยากเห็นเธอร้องไห้ในงานศพผัวใหม่เธอ เธอรู้ว่าพี่ฆ่ามันแน่คนดี ไม่ว่ามันจะเป็นใคร พี่ฆ่ามันแน่ ๆ"

     สิ้นประโยคชายหนุ่มยกขาขึ้นมาตั้งฉากกับพื้นเตียงแล้วเด้งสะโพกหนาส่งแกนกายเข้าไปอัดกระแทกช่องทางรักถี่ระรัวไม่ให้ภรรยาได้ตั้งตัว เจ้าจันทร์รีบตะครุบปากเชิดหน้าขึ้นดวงตาปิดสนิทแข้งขาสั่นระริกห้ามไม่ได้ ตัวแอ่นโค้งเสียวแทบขาดใจ คนพี่โจมตีจุดกระสันอย่างแม่นยำราวจับวางถึงขนาดที่แกนกายขนาดพอเหมาะพอดีคายน้ำรักออกมาเองโดยไม่ต้องไปสัมผัสให้เสียเวลา

     พันกรกัดฟันกรอดน้อยเนื้อต่ำใจคว้าตัวแม่เสือร้ายลงมานอนหงายบนเตียงแทนที่เขา มือหนาพับขาเล็กเสลาแล้วกดให้หน้าขาแนบชิดอกบาง ร่างสูงเหยียดขายาวมือค้ำยันเตียงนอนแล้วตอกท่อนเอ็นใส่เจ้าจันทร์เป็นจังหวะหนักแน่น ดุดัน และแข็งแกร่ง ราวกับต้องการสลักตัวตนของเขาเข้าไปในกายคนที่ได้ศักดิ์เป็นแม่ของลูก ตอกย้ำให้จำขึ้นใจว่าหากได้ร่วมเรียงเคียงหมอนกันแล้วไม่มีทางที่พันกรจะปล่อยให้น้องต้องตกไปเป็นของใครอื่นที่ไม่ใช่เขา

     เธอเป็นของพี่ เช่นเดียวกับที่พี่เป็นของเธอ และลูก

     แล้วทำไมเธอจะต้องพูดถึงผัวใหม่ตอนอยู่บนตัวพี่ด้วย.. อยากเห็นพี่ร้องไห้หรือยังไง เจ้าจันทร์

     ต่างฝ่ายต่างน้อยใจกันแต่ไม่ถึงขั้นไม่ยอมพูดจานานเกือบชั่วโมง เจ้าจันทร์ตัวกระตุกเกร็งทันทีที่คนพี่เร่งซอยสะโพกถี่ยิบเป็นสัญญาณว่าอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าความคิดถึงของพวกเขาจะสิ้นสุดลง

     ในที่สุดมังกรใหญ่ก็คายพิษรักออกมาพร้อมกับสวมกอดเรือนกายขาวผ่องทว่าเหนียวเหนอะเอาไว้แนบแน่น พันกรฝังใบหน้าคมคร้ามชื้นเหงื่อลงกับไหล่แคบ ส่งเสียงแหบพร่าคำรามครางร่างหนาเกร็งแน่น เสียงกัดฟันกรอดดังอยู่ในโสตประสาท เจ้าจันทร์ค่อย ๆ ปล่อยขาที่หนีบข้างลำตัวคนพี่ลงอย่างคนไร้สิ้นเรี่ยวแรง

     เหนื่อย.. หอบหายใจจนแสบคอไปหมด

     “แค่ก.. แฮ่ก ๆ เหนื่อย.. พักก่อน.. ครับ” เจ้าจันทร์เบือนหน้าหนีจูบ มือดันหน้าท้องแกร่งไว้แต่สู้แรงคนพี่ไม่ไหว ช่องทางรักน้ำกามล้นทะลักกระตุกถี่ตอดแกนกายใหญ่

xxxxxxxxxxxxxxxjaylerqzxxxxxxxxxxxxxxx